Köşe Yazarları

Bir hafta sonra telefon ettim. Torununun durumunu sordum. İyileşmiş kerata.  “Her zamanki kahvedeyim. Ocakçı: “Taze çayım var.” diyor. İçmek istersen bekliyorum.” dedim. “ Hem geleyim de geçen hafta yarım kalan anımı anlatayım.” dedi ve geldi. Necati bey’i çağırmasak eksik kalırdı. Onu da çağırdık, geldi. Geçen haftaki üçlü sacayağı tekrar kuruldu.   …

Emekli coğrafya öğretmeni Necati beyle yine buluştuk. Hoş beşten sonra anılarını anlatmaya başlayacakken yanımıza başka bir emekli öğretmen Fazlı Bey geldi. Fazılı Bey emekli kimya öğretmenidir. Memleketi ise Ardahan’a bağlı bir ilçedir. “Ahmet Bey, yeni kitabınızı beğenerek okudum. Yöre Haber Gazetesi’nde yayınlanan köşe yazılarınızı da ilgiyle okuyorum. Madem yazıyor, bir …

Akşam okul çıkışında köyün muhtarı karşıladı bizi. Muhtar ayaküstü: “Hocalarım kaymakam toplantı yaptı bizimle. Bu akşam nüfus planlaması ile ilgili sağlıkçılar gelecekmiş kahveye. Kaymakam sizin de o toplantıya katılmanızı ve destek olmanızı istedi.” dedi. Biz de “peki, gökten ne yağdı da yer kabul etmedi.” dedik, evlerimizin yolunu tuttuk. Akşam okul …

Sabah okula gittim. Yoklama yaparken; başındaki terliğini sıyırıp eline alan muhtar içeri girdi. Biraz mahcup: “Hocam ben de dersini dinleyebilir miyim?” dedi. Ben de kabul ettim. Arka sırada yanı boş olan bir öğrencinin yanındaki oturağa oturdu. Dizleri sığmayınca masayı ileri itti. Sıra arkadaşı masaya yetişmek için yere paralel hale gelerek …

Lisede okurken yaşadığım nüfus sayımı anımı yazıp paylaşmıştım. Emekli coğrafya öğretmeni, dostum Necati Çelik bey; yazımı beğenerek okuduğunu, kendisinin de çok ilginç benzer anısı olduğunu söyleyince hemen kendisi ile buluşup anısını dinleyip yazmak istedim. Sakin bir yerde buluştuk. Çaylarımızı yudumlarken hemen sadede geldi. Başladı anlatmaya: Lisede okurken yaşadığım nüfus sayımı …

  Yıl 1997 Bursa’ya tayin istedim. Kenar mahallede bir ilkokula verdiler. Okulda benim gibi on sekizinci yılını çalışan bir karıkoca öğretmen daha gelmişti. Son on yıllarını Batman’ın bir köyünde çalışmış; hem para, hem de puan biriktirmişlerdi. Biriken paraları ile iyi bir semtten 150 metrekare bir arsa üzerine üç katlı bir …

Yıl 1971.Orta birde okurken anneden babadan ayrı talebelik hayatı yaşıyordum Sarıkaya’da. Bir evde yalnız başıma kalıyorum. Yalnız kaldığım için aile şefkati ihtiyacımı okul arkadaşlarımla karşılıyordum. Benim gibi ailesinden ayrı kalan arkadaşlarım çoktu. Onlarla oynayarak, yardımlaşarak zorluklara göğüs gerebiliyordum.  Yıl 1971.Orta birde okurken anneden babadan ayrı talebelik hayatı yaşıyordum Sarıkaya’da. Bir …

Ankara’dan Sarıkaya’ya gitmek için otobüse bindim. Otobüs hareket etti. Yolcuların sıradan konuşmalarını dinlerken, arka koltukta oturan ve yüzlerini görmediğim iki kadının konuşmaları dikkatimi çekti. Cep telefonundan bir şeyler okuyormuş gibi yaparken kulağım kadınların tüm otobüsteki yolcuların duyacağı yükseklikteki konuşmalarını dinlemeye başladım çaresiz. Ankara’dan Sarıkaya’ya gitmek için otobüse bindim. Otobüs hareket …

1989 yılında karneleri dağıtır dağıtmaz bir iş için Gaziantep’ten Yozgat- Sarıkaya’ya gitmem gerekti. Gaziantep’ten Kayseri’ye giden tek otobüs firması olan Devran Seyahat’ten biletimi alıp yola çıktım. İşimi bitirip ertesi gün Yozgat- Kayseri arası çalışan otobüse bindim. Sorgun’dan gelen otobüste yanımda bir ortaokul öğrencisi vardı. Hepimizin otobüs yolculuklarında yanımızda birileri olur; …

Orda bir ilçe var uzakta, gitmesek de kalmasak da o ilçe bizim ilçemizdir. Hani, yedi yüz seksen bin kilometre karelik Türkiye’nin seksen milyonda bir sahibi olduğumuz gibi biz de Sarıkaya’nın belki yaşayan elli binde bir sahibiyiz. Bir film izlemiştim yıllar önce(belki sizler de izlemişsinizdir); dört müebbet cezası alan mahkuma iyi …

Sevmesem de sık sık otobüsle yolculuk yapıyorum. Bursa otobüs şirketlerinde seyahat eden  yolcular genelde yanındaki ile bile konuşmaz. Konuşursa da yavaş konuşurlar. Yanımda oturan kişi ile ilkten selamlaşır, ‘iyi yolculuklar’ diler yolculuğa başlarım. Öyle otobüsün arkasından konuşup öndekinin bile duyacağı yükseklikte konuşanı görmedim. Yanımda oturan kişi telefonla konuşurken kulak kabartmama …

Evler de tıpkı insanlar gibi doğar, büyür, yaşar ve ölürler. Ben yaşadığım sürede iki evin öldüğünü bir evin de tarafımdan kurtarılıp yaşamaya devam ettiğini, nihayetinde onun da öleceğini gördüm, görüyorum. Bu başlığa bakan, çocukluğundan itibaren kaç evin öldüğünü ve ya can çekiştiğini görmüş olmalıdır. Çocukluğunun geçtiği, binlerce iyi, kötü anılar …

Küçükken evcilik oyunu dışında oyunlara katılmak isterdim. Ama oynayamazdım. Oynaya bildiklerim hep oturarak oynandığı için arkadaşlarım sıkılırlardı. Bende, yarım kalan oyundan başımı kaldırıp onları seyre dalardım. Oturduğum yer hep bir duvar dibi olurdu. Emeklediğimden yoldan geçebilecek atarabaları veya hayvanlardan korunurdum. Canım giderdi, onların sek sek oyunlarına. Hele de top… Küçükken …

Babamın memur olduğu Hasbek nahiyesindeyim. Ağustosun sıcağı başlamış. Kısa pantolon ve ince gömlek giymeme rağmen gölgede bile sıcaktan bunalıyorum. İlkokul üçten dörde geçtiğim yaz tatilindeyim. Yavaş yavaş mahallede tavuk menzilinde geçen çocukluğumun kabuğunu kırıp, daha uzakları keşfetmek için can atıyorum. Memur çocuğu olmanın verdiği avarelik canıma tak demiş. Kafadar birkaç …

Sabah okula gitmek için uyandım. Yanan, önce kendini ısıtmak için uğraşan kuzine sobanın üzerinde ısıttığım ekşili bazlamayla çökeleği yutmak için çaydan yardım alarak kahvaltımı yaptım. Ablamın örüp yeni bitirdiği açık mavi süveteri kravatımı taktığım gömleğin üzerine giydim.  Süveter tam geldi ama bir sorun vardı; parmak ucu şeklinde bir santim çıkıntıları …

Biz; Ilısu’dan Hasan ağayı, Halil ağayı, Mehmet Yıdız’ı, Mamık kahya’yı, Faik Kahya’yı, Remzi Kahya’yı, fırıncı Ahmet hoca’yı … Sarıkaya’dan;  Kazım ağayı, Ömer ağayı, Ferit agayı, Şemsettin, Hakkı, Turudu Açıkel kardeşleri, Kemal Sanal’ı, Ahmet Mert’i,  Aziz Tek’i, Hanifi Aslan’ı, Hüseyin Doğan’ı, Salih Polat’ı, Rasim, Kasım Karslıoğlu’nu, Mehmet Öztürk’ü,  İlyas hoca’yı,  Lokman …

Yıl 1945. Yer, dedem Hasan Koçak’ın Ilısu Köyü’ndeki odası. Oda, beş metreye beş metre, yirmi beş metrekare genişliktedir. Üç tarafında üç penceresiyle, her pencerenin altında bir buçuk metre genişlikte sekisi, sekide yün halılar serili, üzerinde geniş yün minderler, duvar kenarında yine halı kaplı ot yastıklar var. Seki olmayan duvardan bir …

Orta ikide okurken köye gidip bir hafta sonunu annemin yemeklerini yiyip, hasret gidererek geçirdim. Pazar sabahı, sabah beşte ilçe pazarına giden kamyona bindim. Neden kamyonlar çevre köylerden insanları o kadar erken alıp ilçeye getiriyordu da saat sekizde dokuzda getirmiyordu bilemiyorum. Sarıkaya’da her gün çevre köylerden sabah erken saatte gelen insanlarla …

Yıl 1976. Lise birden ikiye geçtiğim yaz tatilinde köyde avare avare dolaşıyorum. Arada bir yeni yapmaya başladığımız evimizin temellerini eşiyor, ara verip köy içine gidip bulduğum kişilerle sohbet ediyorum. Ilısu Köyü’nün altından geçen Yozgat yolunun kuzey kıyısında bir tuğla fabrikası açılmıştı. ‘Kehin Başı’na gider fabrikayı kuşbakışı izlerdim. Tuğladan minare boyunda …

Tertiplerim, Tek Mehmet’in, Murtaza emminin çeyrek ekmek arası çamanı (çemen) ile büyüyenlerim. Yufka ekmek içine somun ekmek dürüp yiyenlerim. Gelecek yıl da giysin diye pazardan alınan bol takım elbise içinde kaybolanlarım. Takım elbisesine uymayan, bulduğu kravatı takanlarım. Siyah renkli subay şapkası gibi şapkasıyla çarşıda hocalarını askerce selamlayanlarım. Şapkasının sarı şeridiyle, …